kayhan.ir

کد خبر: ۲۹۷۴۳۷
تاریخ انتشار : ۲۲ مهر ۱۴۰۳ - ۲۱:۵۲

 اظهار نظر درباره رئیس‌جمهور ناپدید شده کامرون ممنوع!


 
 سرویس خارجی-
دولت کامرون اعلام کرده است که هیچ رسانه‌ یا شخصی حق ندارد در مورد وضعیت سلامتی رئیس‌جمهور 91 ساله این کشور آفریقایی – که چند وقتی است معلوم نیست کجاست و در چه وضعی است – نظر دهد!
گاهی سیاست در جهان شاهد اتفاقات عجیبی می‌شود که گزارش یکی از این عجایبِ شاید مضحک را در سطور پایین خواهید خواند. چند وقتی است کشورکامرون در واقع رئیس‌جمهور مرئی ندارد! یعنی معلوم نیست که رئیس‌جمهور کهنسال این کشور کجاست و در چه وضعی است و چه می‌کند؟ اصلاً زنده است؟! البته مسئولان این کشور چیزهایی می‌گویند اما شواهدی نیست که حرف‌های آنان را تصدیق کند! حالا رویترز خبر می‌دهد که وزارت کشور کامرون هرگونه بحث و گفت‌و‌گو در مورد سلامتی «پل بیا»، رئیس‌جمهور
۹۱ ساله این کشور را غیرقانونی اعلام کرده است. این درحالی است که- چنان‌که گفته شد- رئیس‌جمهور مدت‌ها است از انظار عمومی مخفی شده و گمانه‌زنی‌ها در مورد سلامت وی همچنان ادامه دارد و احیاناً مردم این کشور آفریقایی باید خبر داشته باشند که رئیس‌جمهور کشورشان کجاست؟!
در اوایل این هفته، مقامات کامرونی گفته بودند: «رئیس‌جمهور در یک سفر خصوصی به ژنو بوده و در سلامت کامل است و گزارش‌هایی را که او بیمار شده است خیال‌پردازی محض است.» حالا هم وزیر کشور به فرمانداران مناطق مختلف کامرون نامه نوشته و گفته است هرگونه بحث در مورد سلامت رئیس‌جمهور موضوع امنیت ملی است! از این پس هر گونه بحث در رسانه‌ها در مورد وضعیت رئیس‌جمهور نیز اکیداً ممنوع است و متخلفان با قانون مواجه خواهند شد. وی به استانداران هم دستور داد تا واحدهایی برای نظارت بر پخش شبکه‌های خصوصی و شبکه‌های اجتماعی ایجاد کنند.
گفتنی است، جمهوری کامرون که یکی از تولیدکنندگان مهم کاکائو و نفت در قاره آفریقا است از زمان استقلال از فرانسه و انگلیس در اوایل دهه ۱۹۶۰ تنها دو رئیس‌جمهور داشته است که این دومی مدتی است که همه را از خود بی‌خبر گذاشته است! خالی از لطف نیست که بدانیم پایتخت کامرون شهر «یائونده» است. جمعیت این کشور در حدود 30 میلیون نفر و زبان‌های رسمی آن فرانسوی و انگلیسی (و یادگار سال‌های استعمار این کشور) است. کامرون در مقایسه با دیگر کشورهای آفریقایی از ثبات اقتصادی و اجتماعی نسبی برخوردار است. این امر باعث شده تا کشاورزی، راه‌سازی، راه‌آهن، و صنایع بزرگ نفت و چوب پیشرفت داشته باشد. البته همچنان بخش بزرگی از شهروندان این کشور هم‌چنان در فقر به‌ سر می‌برند.